O schorzeniach alergicznych mówi się, że należą do tak zwanych chorób cywilizacyjnych obecnych czasów. Po raz pierwszy objawy alergii opisano już jednak w XVIII wieku. Wtedy to katar, który pojawiał się po kontakcie z sianem nazwano "gorączką sienną"; do dzisiaj nosi on nazwę kataru "siennego", pomimo że przecież czynników go wywołujących jest znacznie więcej niż tylko siano. Samo zaś określenie "alergia" wywodzi się od dwóch greckich słów oznaczających: "allos" - odmienny i "ergos" - reakcja.
Skąd się bierze reakcja alergiczna?
Istotą alergii jest bowiem nadmierna, nieprawidłowa reakcja układu odpornościowego organizmu na występujące w środowisku rozmaite substancje, które u osób zdrowych nie wywołują żadnych oznak uczulenia i reakcja na ich obecność jest u nich neutralna. Czynniki środowiskowe, będące przyczyną alergii, nazywane są alergenami.
Alergeny same w sobie zazwyczaj nie są szkodliwe dla organizmu. U alergika jednak system odpornościowy jest nadwrażliwy i reaguje nadmiernie i nieadekwatnie na obecność w otoczeniu substancji obojętnych dla innych ludzi. Może on zareagować na jeden czynnik lub na kilka naraz. Jeśli zostaną one rozpoznane przez układ immunologiczny jako nieznane i wrogie, powoduje to podwyższoną gotowość obronną organizmu. Dlatego objawy alergii mogą być często mylone z infekcją, ponieważ układ odpornościowy reaguje takimi samymi symptomami, próbując zwalczyć alergen tak samo, jakby próbował walczyć z chorobotwórczymi drobnoustrojami.
Nieprawidłowa reakcja układu odpornościowego związana jest z nadmierną produkcją przeciwciał w momencie, gdy w organizmie pojawi się konkretny, rozpoznany antygen. Mogą być nim zarówno cząstki bakterii, wirusów, toksyn, czy składniki środowiska naturalnego będące dla organizmu alergenami, rozpoznawanymi jako wrogie cząsteczki. Połączenie przeciwciała z konkretnym antygenem, uruchamia kaskadę reakcji w organizmie człowieka. Efektem końcowym jest uwolnienie przede wszystkim histaminy. To ona właśnie jest odpowiedzialna za pojawienie się objawów alergii, do których najczęściej należy katar sienny, ale także wysypka, świąd skóry, kaszel, duszności i inne.
Jak odróżnić alergię od infekcji?
Alergię często myli się z infekcją wirusową czy bakteryjną górnych dróg oddechowych. Objawy są niemal identyczne, ponieważ układ odpornościowy reaguje na bodźce alergizujące w podobny sposób jakby miał do czynienia z patogennymi wirusami lub bakteriami.
Jednak cechą charakterystyczną alergii, odróżniającą ją od zwykłego przeziębienia lub zapalenia górnych dróg oddechowych jest:
- brak temperatury, bólu i dreszczy - które to objawy zwiastują z reguły infekcję, najczęściej pochodzenia wirusowego
- bardzo duża ilość wodnistej wydzieliny z nosa - w przebiegu infekcji wydzielina z nosa nie zawsze bywa wodnista i obfita; może być gęsta, o charakterze ropnym, lub zmienna - jeden rodzaj przechodzi w drugi, w zależności od fazy przeziębienia
- sezonowość - objawy alergiczne, szczególnie te połączone z katarem siennym występują przeważnie w określonej porze roku, związanej z pyleniem i kwitnieniem wielu roślin i traw.
- brak zakaźności - katarem alergicznym, w przeciwieństwie do nieżytu infekcyjnego nosa, nie można się zarazić
- długość trwania - katar infekcyjny zazwyczaj trwa około siedmiu dni, podczas gdy katar sienny może być dolegliwością przewlekłą, która potrafi męczyć nas tygodniami, a nawet całorocznie
Jeśli więc regularnie, o tej samej porze roku, zaczynamy kichać, dręczy nas intensywny, wodnisty katar, odczuwamy drapanie w gardle, świąd podniebienia, zatkany i obrzęknięty nos, czujemy się kiepsko i niekomfortowo, ale nic nas nie boli, nie mamy gorączki ani dreszczy - są to prawdopodobnie symptomy, które świadczą o ewidentnie alergicznym podłożu naszych dolegliwości.
Objawy alergii bywają bardzo różne, więc czasem przez kilka sezonów trudno się zorientować, czy to symptomy alergiczne czy infekcyjne. Oprócz powyżej wymienionych objawów może pojawiać się również suchy i duszący kaszel, nawracające stany zapalne spojówek, swędzenie i łzawienie oczu, chrapanie czy też podrażnienie gardła. Wszystkie te symptomy znajdują się w klasycznym obrazie alergii wziewnej.
Jak wygląda katar alergiczny?
Alergiczny nieżyt nosa jest częstą przypadłością, nękającą nas zwłaszcza w okresie pylenia i kwitnienia drzew i traw, rozpoczynającym się czasem już w okolicach lutego - marca. Dolegliwość ta jest bardzo powszechna. Ze statystyk wynika, że co 15 - 20 lat liczba alergików się podwaja. Wynika to z wielu czynników. Na rozwój podatności na alergię wpływa między innymi: nieprawidłowy sposób odżywiania się, substancje chemiczne zawarte w żywności, nadużywanie leków, wszechobecny stres i niewłaściwy tryb życia, a nade wszystko zanieczyszczenie środowiska. Skażenie powietrza, szczególnie w dużych aglomeracjach miejskich, osłabia system immunologiczny, a ponadto drażni błonę śluzową dróg oddechowych, ułatwiając przenikanie alergenów do błony śluzowej nosa, spojówek czy oskrzeli.
Rozwojowi alergii sprzyja także wychowywanie najmłodszego pokolenia w nadmiernie sterylnych warunkach, które uniemożliwiają układowi odpornościowemu zapoznanie się z wieloma czynnikami, które potem zostają przez niego uznane za wrogie i konieczne do zwalczenia.
Katar sienny jest to zapalenie błony śluzowej nosa, podrażnionej przez alergeny. Najczęściej jest to uczulenie na pyłki roślin, ale równie popularna jest alergia na roztocza kurzu domowego, pierze, sierść zwierząt, zarodniki grzybów i inne.
Prawdopodobieństwo wystąpienia kataru alergicznego wiąże się w dużej mierze z czynnikami genetycznymi. Jeśli nasi rodzice cierpią na schorzenia o podłożu alergicznym, chorują na astmę, istnieje ryzyko, że my również jesteśmy podatni na tego typu przypadłości.
Jak się objawia katar alergiczny?
Katar sienny objawia się przede wszystkim wyciekiem z nosa. Zazwyczaj wydzielina ta jest bardzo obfita, ma charakter wodnisty, jest bezbarwna, niekiedy przyjmuje postać gęstszego, przezroczystego śluzu. Czasem towarzyszy jej zaczerwienienie oczu, zapalenie spojówek, obrzęk powiek, świąd i łzawienie oczu, świąd podniebienia i gardła, świąd nosa, zatkany i niedrożny nos, zablokowanie zatok, kichanie, niekiedy lekki ból głowy, utrata smaku i powonienia.
Warto wiedzieć, że wodnista wydzielina z nosa i oczu, pomimo że jest niezwykle uciążliwa i męcząca, ma jednak na celu usunięcie niekorzystnych czynników z organizmu. Jej zadaniem jest wypłukanie pyłków lub innych podrażniających alergenów. Stanowi ona więc niejako naturalny mechanizm obronny organizmu. Dlatego niewskazane jest, aby przy katarze alergicznym na dłuższą metę stosować krople lub tabletki, które obkurczają naczynia krwionośne błon śluzowych nosa i uniemożliwiają swobodny wypływ wydzieliny.
Jakie są naturalne sposoby leczenia kataru siennego?
Najlepiej jest zastosować naturalne metody terapeutyczne i domowe sposoby na alergię.
W leczeniu alergii doskonale sprawdza się homeopatia. Nie jest to może najszybszy sposób na pozbycie się uciążliwych symptomów, niewątpliwie jednak skuteczny na dłuższą metę. Od początku natomiast może pomóc nam złagodzić dokuczliwe objawy, a z czasem skraca czas trwania sezonowych epizodów alergicznych i wydłuża okresy czasu pomiędzy nimi.
Jakie leki homeopatyczne stosujemy na katar alergiczny?

Leczenie homeopatyczne dysponuje szerokim asortymentem leków do zaoferowania i co ważne, nie tylko usuwa objawy alergii, ale właściwie prowadzone, może pomóc trwale pozbyć się tej męczącej, przewlekłej przypadłości. Można je zastosować zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, jest całkowicie bezpieczna nawet u najmłodszych.
Do najpowszechniej zalecanych leków homeopatycznych, pomocnych przy katarze alergicznym należą:
- Poumon histamine - lek ten wykazuje regulujący wpływ na mechanizmy reakcji alergicznych, zwłaszcza w obrębie górnych dróg oddechowych. Systematycznie stosowany z innymi lekami w leczeniu różnych typów alergii, pomaga złagodzić objawy, a nawet zapobiec ich wystąpieniu lub znacznie zmniejszyć stopień nasilenia. Można włączyć go do leczenia już na około miesiąc przed spodziewanym atakiem pylenia lub kwitnienia roślin jeśli spodziewamy się wystąpienia reakcji alergicznej.
- Pollens - lek o podobnym działaniu jak Poumon histamine. Ma podobne wskazania i stosuje się go tak samo, szczególnie jeśli alergia jest związana z nadwrażliwością na pyłki.
- Allium cepa - zalecany, gdy mamy do czynienia z typowo alergicznym katarem, a wyciek z nosa jest wodnisty, obfity, "leci jak woda z kranu", silnie podrażniając górną wargę i skrzydełka nosa. Ponadto pojawia się często łzawienie i zaczerwienienie spojówek. Złagodzenie dolegliwości następuje po wyjściu na świeże, chłodne powietrze.
- Nux vomica - skuteczny w przypadku, gdy katar sienny ma zmienny charakter. W ciągu dnia jest wodnisty, obfity i swobodnie wycieka z nosa, natomiast nocą chory ma zatkany i niedrożny nos i jest zmuszony oddychać przez usta, co powoduje silne wysuszenie śluzówek. Katar wycieka także w ciepłym pomieszczeniu, zaś na świeżym powietrzu nos się blokuje. Dodatkową wskazówką do podania tego leku jest napadowe kichanie, dosłownie salwami, nawet po kilkanaście razy z rzędu, głównie rano, po wstaniu z łóżka. Występuje także nadwrażliwość na zapachy.
- Euphrasia officinalis - przyniesie ulgę, jeżeli do wodnistego kataru siennego dołączy się alergiczne zapalenie spojówek, przy którym oczy są zaczerwienione, łzawią, swędzą i pieką. Objawy zapalenia spojówek nasilają się w cieple i na słońcu, a łagodnieją w ciemności i przy zamknięciu oczu.
- Apis mellifica - jest pomocny, gdy alergia objawia się obrzękiem, pieczeniem, świądem i lekkim zacze
rwieniem. Może obejmować jednocześnie nos i oczy, które są wówczas opuchnięte, piekące i czerwone. Nos także jest obrzęknięty, a wyciek jest palący i piekący. Charakterystyczna jest tu poprawa pod wpływem zimna ? chory ma chęć przyłożyć do oczu i nosa zimne okłady lub kostki lodu, gdyż zimno łagodzi dolegliwości.
- Kalium iodatum - jest wskazany w nieżycie błony śluzowej nosa z obfitym, gryzącym wyciekiem który najczęściej jest wodnisty, surowiczy, lecz może być także gęsty i zielonkawy. Towarzyszy mu kichanie i łzawienie, nos zaś jest zaczerwieniony i obrzęknięty, z uczuciem ucisku u jego nasady.
- Sabadilla - lek ten należy zastosować, jeśli chory kicha raz za razem, z nosa cieknie piekąca wydzielina, oczy są podrażnione i dodatkowo występuje silny, dokuczliwy świąd podniebienia. Chory pociera to miejsce językiem, aby złagodzić nieprzyjemne odczucie. Często występuje nadwrażliwość na zapach kwiatów oraz czosnku.
- Sanguinaria canadensis - to specyfik pomocny w katarze siennym z wodnistym, piekącym, obfitym i silnie podrażniającym wyciekiem, który drażni śluzówkę nosa i prowokuje kichanie. Chory ma wrażenie jakby błona śluzowa nosa była aż popękana. Pod wpływem zmian temperatury nos się zatyka. Charakterystyczna jest tu nadwrażliwość na zapachy, szczególnie zapach kwiatów.
Więcej o lekach homeopatycznych stosowanych w alergii przeczyszasz tu: kliknij
Leczenie homeopatyczne jest bezpieczne i skuteczne, jednakże ilość leków, które można tu zastosować jest dość spora, dlatego przed podaniem konkretnego specyfiku, dobrze się skonsultować z doświadczonym homeopatą, który pomoże wybrać właściwy lek, doradzi dawkowanie i będzie nadzorował dalszą terapię.
Innym naturalnym sposobem na złagodzenie objawów alergicznych jest akupunktura - znany od tysiącleci w medycynie chińskiej sposób na leczenie przeróżnych dolegliwości.
Jakie są domowe sposoby łagodzenia kataru alergicznego?
Ulgę w katarze siennym mogą przynieść również niektóre metody, możliwe do samodzielnego zastosowania w domu. Należą do nich miedzy innymi:
- Inhalacje parowe - wdychanie aromatycznej pary z dodatkiem olejków eterycznych powoduje szybkie udrożnienie dróg oddechowych i przynosi ulgę w dolegliwościach kataralnych. Do takiej aromaterapii można wykorzystać olejek lawendowy, eukaliptusowy, rumiankowy, miętowy, czy z drzewa herbacianego.
- Zioła - ciepłe napary z takich ziół jak: mięta, rumianek, krwawnik, tymianek i anyż wspomogą organizm, borykający się z katarem siennym. Te lecznicze rośliny działają łagodząco, przeciwzapalnie i osuszająco na drogi oddechowe, co pomaga zmniejszyć ilość wydzieliny.