Zapalenie pęcherza moczowego
Zapalenie pęcherza moczowego jest infekcją dolnych dróg moczowych, dość powszechnie występującą, z którą jednak często możemy sobie poradzić na własną rękę, zwłaszcza stosując naturalne metody pomagające w zwalczeniu tej przykrej przypadłości.
Najczęściej przytrafia się ona paniom, co wynika z budowy anatomicznej dróg moczowych, innej u kobiet niż u mężczyzn. Krótsza cewka moczowa u kobiet sprzyja łatwiejszemu "złapaniu" infekcji, ponieważ droga, którą muszą przebyć różnego rodzaju patogeny jest tu krótsza i łatwiejsza do pokonania. Zapaleniu pęcherza moczowego sprzyjają także rozmaite wahania hormonalne, na które niewiasty są zdecydowanie bardziej narażone niż panowie. Wiąże się to z naturalnymi procesami i cyklami w życiu kobiet, jak miesiączka, ciąża lub przekwitanie.
Pozostałymi czynnikami, które mogą być przyczyną zachorowania są między innymi: ekspozycja na zimno, stres, ogólne osłabienie odporności, nadmierne współżycie seksualne, choroby przewlekłe, np. choroby nerek, cukrzyca, nadużywanie niektórych leków, antybiotykoterapia.
Zapalenie pęcherza moczowego, oprócz tego, że jest zazwyczaj bolesne i nieprzyjemne, ma również niestety, tendencje do nawracania. Dlatego ważne jest, aby wyleczyć tę przypadłość do końca, nie zwlekać z terapią i nie narażać się na potencjalne czynniki sprawcze, jeśli mamy skłonności do tego typu infekcji.
Objawy zapalenia
Objawami, które mogą wskazywać na tę przypadłość są przede wszystkim:
- częstsze oddawanie moczu, któremu może towarzyszyć bolesne pieczenie, palenie lub nieprzyjemne kłucie w okolicy ujścia cewki moczowej
- utrudnione oddawanie moczu
- zmiana w wyglądzie moczu ? bywa on ciemniejszy, bardziej mętny, w poważniejszych przypadkach podbarwiony krwią
- ból dolnej części brzucha z uczuciem ciążenia w dół
- bolesne parcie z oddawaniem skąpej ilości moczu
- całkowicie nieefektywne parcie na mocz
- niekiedy stany podgorączkowe
- osłabienie organizmu
Skąd się bierze zapalenie pęcherza moczowego?
Infekcje pęcherza są wywoływane najczęściej przez bakterie, które fizjologicznie bytują w przewodzie pokarmowym, w okolicach odbytnicy, i tam nie wyrządzają żadnej szkody, jeśli organizm znajduje się w równowadze.
Jeśli jednak w wyniku wyżej wymienionych czynników nasza odporność spadnie, staniemy się podatni na inwazję drobnoustrojów, które - zazwyczaj niegroźne - po przedostaniu się do dróg moczowych, wywołują zapalenie pęcherza.
Głównymi winowajcami są z reguły bakterie z rodzaju Escherichia coli lub Proteus, ale zdarza się również zapalenie spowodowane przez rodzaj Klebsiella, enterokoki czy paciorkowce. Nie leczona lub zaniedbana infekcja może prowadzić do groźnych powikłań.
Istnieje na szczęście szereg metod, które nie tylko skutecznie pomogą w wyleczeniu uciążliwej przypadłości, ale też potrafią uchronić nas przed częstymi nawrotami choroby.
Naturalne leki homeopatyczne
Homeopatia oferuje szeroki wybór bezpiecznych i skutecznych leków, które szybko łagodzą dolegliwości wywołane przez zapalenie pęcherza moczowego oraz skutecznie hamują rozwój choroby i zapobiegają jej nawrotom.
Pamiętajmy, że im szybciej podamy leki homeopatyczne, tym szybszy i bardziej spektakularny będzie efekt ich działania. W przypadku infekcji pęcherza nigdy nie powinno się zwlekać z rozpoczęciem leczenia, gdyż przypadłość ta ma tendencje do pogłębiania się, co może prowadzić do groźnych powikłań.
Najbardziej użyteczne leki w przypadku infekcji dolnych dróg moczowych, to:
- Cantharis vesicatoria - zalecany przy ostrym zapaleniu pęcherza moczowego, któremu towarzyszy częste oddawanie moczu z uczuciem silnego pieczenia; obecny jest także piekący ból po oddaniu moczu i stale utrzymujące się silne parcie na pęcherz. Objawy łagodnieją w cieple, przy zastosowaniu ciepłych okładów na podbrzusze lub nasiadówek. Chory czuje się bardzo źle ogólnie, ponieważ dolegliwości mają intensywny i uciążliwy charakter.
- Apis mellifica - pomocny w sytuacji ostrej infekcji, w przebiegu której chory skarży się na kłujący, piekący ból i bolesne oddawanie moczu oraz ma wrażenie obrzęku, opuchnięcia w okolicy ujścia cewki moczowej. Jednocześnie deklaruje chęć przyłożenia na te okolice zimnych okładów lub wręcz nasiadówki w zimnej wodzie, ponieważ zimno łagodzi palący i piekący ból. Taka wskazówka wyraźnie wskazuje na konieczność zastosowania tego leku.
- Mercurius corrosivus - stosowany w przypadku zapalenia z towarzyszącym silnym bólem w podbrzuszu i nieskutecznym, bolesnym parciem na pęcherz. W momencie oddawania moczu chory odczuwa piekący ból i silne podrażnienie ujścia cewki moczowej. Niekiedy mamy do czynienia nawet ze skąpomoczem lub krwiomoczem, co jest bezwzględnym wskazaniem do konsultacji lekarskiej, wykonania odpowiednich badań i zdiagnozowania potencjalnej poważniejszej choroby.
- Sarsaparilla - przydatna, gdy w przebiegu zapalenia chory często oddaje duże ilości jasnego moczu, z silnym bólem promieniującym aż do pleców.
- Staphysagria - skuteczny lek, jeśli przyczyną rozwoju stanu zapalnego pęcherza moczowego było cewnikowanie lub też gdy schorzenie rozwinęło się po jakimś zabiegu lub operacji. Specyfik ten ma również zastosowanie w sytuacji, gdy do infekcji pęcherza dochodzi wskutek współżycia seksualnego.
W przypadku zapalenia dolnych dróg moczowych, zwłaszcza o charakterze nawracającym i przewlekłym, warto jednak skonsultować się z doświadczonym homeopatą, który zaleci nam odpowiedni specyfik, dobrany indywidualnie do aktualnego obrazu choroby oraz pokieruje dalszym leczeniem.
Jeśli zaś podłoże infekcji ma ewidentnie charakter bakteryjny, a stan chorego jest niepokojący, może wówczas zaistnieć konieczność podania antybiotyku. Nie wyklucza to jednakże jednoczesnego zastosowania leków homeopatycznych, które znakomicie uzupełniają działanie innych terapii i, co ważne, wzmacniają ogólnie chorego, podnoszą jego naturalną odporność i zapobiegają nieprzyjemnym incydentom chorobowym w przyszłości.
Inne ważne zalecenia
Wskazane jest, aby podczas zapalenia pęcherza chory przestrzegał pewnych zasad postępowania, które wspomogą terapię i przyspieszą wyleczenie. Do najważniejszych należą:
- Przyjmowanie dużych ilości płynów, nawet około 2-3 litrów dziennie. W efekcie powoduje to oddawanie zwiększonej ilości moczu, co intensywnie przepłukuje drogi moczowe i mechanicznie usuwa z nich szkodliwe drobnoustroje.
- Zakwaszenie przyjmowanych napojów sokiem z żurawiny lub aronii. Przyniesie to dodatkową korzyść, ponieważ zawarta w nich witamina C stwarza kwaśne środowisko ? niekorzystne dla rozwoju patogennych mikrobów. Warto zadbać, aby sok był naturalny, ekologiczny i pozbawiony wszelkich niekorzystnych dla zdrowia sztucznych dodatków, w tym cukru.
- Stosowanie rozmaitych herbat i leków roślinnych o działaniu moczopędnym. Najlepsze efekty na tym polu przynosi napar z takich ziół jak: ziele mniszka lekarskiego, liść pokrzywy, ziele krwawnika, skrzyp polny, a także preparaty z brzozy i żurawiny. Moczopędne działanie wykazuje też zielona herbata. Ważne jest, aby nie używać cukru i nie dosładzać napojów, nawet jeśli wydają się być niesmaczne. Dieta bogata w cukier i słodycze sprzyja spadkowi odporności, rozwojowi patogennych mikroorganizmów i działa prozapalnie.
- Dbałość o higienę osobistą, zwłaszcza miejsc intymnych. Wiąże się to również ze szczególną uwagą podczas korzystania ze wspólnych sanitariatów, aby niewłaściwe warunki higieniczne nie wywołały lub nie nasiliły objawów.
- Ograniczenie, a nawet rezygnacja ze współżycia seksualnego. Dolegliwości związane z infekcją skutecznie pozbawiają nas przyjemności z obcowania, a co więcej, zwiększają ryzyko pogłębienia się schorzenia lub zarażenia nim partnera.
- Szczególne zadbanie o ciepło. Dobrze jest przyłożyć na podbrzusze ciepły termofor lub założyć na okolice brzucha i nerek wełniany ocieplacz. Trzeba uważać, aby nie przeziębić pęcherza, zatem nie powinno się siadać na zimnym, chodzić boso, ubierać zbyt lekko przy niesprzyjających warunkach pogodowych lub narażać na przeciągi. Korzystnie zadziała także nasiadówka z ciepłego wywaru z rumianku i/lub nagietka. Działanie lecznicze mają tu zarówno ciepło, jak i przeciwzapalne i przeciwbakteryjne właściwości ziół.
- Pozostanie w domu na czas choroby. Pomimo, że zapalenie pęcherza zazwyczaj nie jest bardzo poważnym schorzeniem i umożliwia nam codzienne funkcjonowanie, jeśli to możliwe, dobrze jest pozostać w domu przez ten czas. Łatwiej wówczas o utrzymanie ciepła, zachowanie właściwych warunków higienicznych oraz zadbanie o siebie i swoje zdrowie w systematyczny sposób. Pomoże to skuteczniej uporać się z przykrą przypadłością i szybciej wrócić do równowagi.
Jak się ustrzec przed zapaleniem pęcherza moczowego?
Przede wszystkim niezwykle ważne jest utrzymywanie organizmu w cieple. Należy zadbać o właściwy ubiór, a w szczególności o ciepłe skarpety i czapkę, ponieważ głowa i stopy powinny być szczególnie chronione przed zimnem. Nie powinno się również eksponować na zimno okolic brzucha i dolnej części pleców. Należy zawsze ubierać się stosowanie do warunków zewnętrznych.
W naszej strefie klimatycznej nie brakuje zimnych, wietrznych i deszczowych dni, zatem zawsze trzeba zachować zdrowy rozsądek i dostosować strój do pogody. Szczególnie uważać muszą na siebie kobiety w ciąży, w trakcie miesiączki oraz osoby starsze, schorowane i podatne na infekcje.
Nie zaszkodzi zadbać także o zwiększenie swojej odporności. W tym celu dobrze jest codziennie zażywać preparat z dobrym probiotykiem, przyjmować naturalne suplementy diety z witaminami i biopierwiastkami, dobrze się wysypiać i dbać o swoją wewnętrzną równowagę emocjonalną.
Nie można także zapominać o odpowiedniej diecie. To, co spożywamy na co dzień, istotnie wpływa na nasze zdrowie oraz prawidłową funkcję wszystkich układów w organizmie, w tym immunologicznego. Jeśli mamy tendencję do nawracających infekcji pęcherza moczowego, powinniśmy ogólnie unikać pokarmów zimnych termicznie, np. lodów, zimnych napojów, produktów prosto z lodówki, a także mleka i produktów mlecznych, słodyczy oraz nadmiaru mięsa.
Wskazane są natomiast posiłki ciepłe, gotowane lub duszone, lekkostrawne i dobrze przyswajalne, takie jak np. kasza jaglana z rodzynkami, cynamonem i goździkami, dania z ryżu i mięsa, wzbogacone ostrymi przyprawami: imbirem, czosnkiem, rozmarynem, chili, pieprzem. Dobrze jest włączyć do jadłospisu, drób, koper włoski, fasolę adzuki, orzechy włoskie, czarny sezam, płatki owsiane, od czasu do czasu jagnięcinę i krewetki, a do picia parzyć herbatkę z nasion kopru włoskiego lub ze znamion kukurydzy.
Zdecydowanie przeciwwskazane jest natomiast wszelkie jedzenie śmieciowe - chipsy, frytki, napoje gazowane, a także dania tłuste i smażone, słodycze oraz nadmiar mocnego alkoholu.
